
Aristoteleion
ΤΡΕΧΟΥΣΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
H Κατερίνα Βρανά ανοίγει τη νέα σεζόν στο θέατρο Αριστοτέλειον με την «Ντερμπεντέρισσα» | 23 & 24 Σεπτεμβρίου
Ποια είναι τα τέσσερα μοναδικά επαγγέλματα που δεν μπορεί να κάνει μια γυναίκα;
Ποια είναι η πιο κολλητή άσπονδη φίλη της που την ακολουθεί σαν στόκερ παντού τις πιο ακατάλληλες στιγμές;
Πώς ένα καινούριο ζευγάρι ψηλοτάκουνες γόβες μπορεί να φτιάξει τη μέρα σου;
Γιατί, ενώ οι καιροί αλλάζουν, οι ενδυματολογικές επιλογές των ανδρών περιορίζονται;
Ξέρετε μήπως αν υπάρχει μια λέξη που να εμπεριέχει όλες τις ιδιότητες μιας δυναμικής, έξυπνης, αλανιάρας και θαρραλέας γυναίκας;
Η νέα σεζόν ανοίγει στο θέατρο Αριστοτέλειον πανηγυρικά! Με την καινούρια solo stand-up comedy της Κατερίνας Βρανά που έγινε sold out όπου κι αν παίχτηκε!
Αν θέλετε να ξορκίσετε τη μελαγχολία του φθινοπώρου, σημειώστε τις ημερομηνίες και κλείστε τα εισιτήριά σας!

Ο Αμπέλ Ζνόρκο (Γιάννης Μπέζος) είναι ένας συγγραφέας, βραβευμένος με Νόμπελ που ζει μόνος, αποτραβηγμένος στο Ροσβανοϋ, ένα μικρό νησί στη Θάλασσα της Νορβηγίας, αποφεύγοντας τα πάντα και ειδικά τους ανθρώπους. Έχοντας πρόσφατα εκδώσει το 21ο του βιβλίο που έχει γίνει τεράστια επιτυχία, δέχεται να δώσει συνέντευξη σε έναν δημοσιογράφο που τον πολιορκεί καιρό τον Έρικ Λάρσεν (Πυγμαλίων Δαδακαρίδης)
Άραγε πόσο τυχαία επέλεξε ο Αμπέλ Ζνόρκο τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο και πόσο τυχαία επέλεξε ο Έρικ Λάρσεν τον συγκεκριμένο συγγραφέα;
Τι συνδέει τους δυο άντρες και ποια μονοπάτια θα αναγκαστούν να περάσουν και να ξεπεράσουν, όσο οι ανατροπές διαδέχονται η μια την άλλη σε μια ιστορία που η θέση της γάτας και του ποντικού αλλάζει συνεχώς.
Σκηνοθετικό σημείωμα :
Ο διχασμός είναι ίσως η μεγαλύτερη πανδημία της ανθρωπότητας.
Οι κοινωνίες των ανθρώπων έδειχναν πάντα μεγαλύτερη προτίμηση στο σύμβολο της διαίρεσης.
Αν όμως κάτσουμε με ψυχραιμία και μελετήσουμε αυτά που μας χωρίζουν, θα δούμε ότι η βάση τους είναι κοινή. Είναι σαν να τσακώνονται δυο άνθρωποι για το
πιο από τα κλαδιά ενός δέντρου είναι πιο ξεχωριστό, χωρίς να βλέπουν ότι όλα τα κλαδιά έχουν αφετηρία τους, τον ίδιο κορμό.
Δεν διχαζόμαστε για το που θέλουμε να φτάσουμε, άλλα για το ποιον δρόμο θα ακολουθήσουμε προκείμενου να φτάσουμε κάπου.
Ο Ηράκλειτος πίστευε ότι ο κόσμος δημιουργείται από τη «φωτιά», την αντίθεση και τον πόλεμο μεταξύ των αντιθέτων, στο οποίο συμπληρώνει: «τα εναντιόδρομα έχουν ενιαία φορά - από τα αντίθετα γεννιέται η ωραιότερη αρμονία».
Τι θα γίνονταν όμως αν σε κάθε τέτοια περίπτωση, μπορούσαμε να διακρίνουμε με νηφαλιότητα τα κοινά μας στοιχεία; Αν μπορούσαμε να διακρίνουμε πως κάθε έννοια ή ορισμός, εμπεριέχει αυτόματα και το αντίθετο αυτού που υποδηλώνει το όνομα του;
Οι Αινιγματικές Παραλλαγές του Eric-Emmanuel Schmitt είναι ένα έργο που ουσιαστικά μας δείχνει, πως όσα μας διχάζουν μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε αυτά που μας ενώνουν με σκοπό τι άλλο; Μια καλύτερη ζωή που την κυβερνά η ομόνοια και η αγάπη στην πραγματική, οικουμενική και πανανθρώπινη διάσταση της.
Σωτήρης Τσαφούλιας
«Τι είναι αυτό που μας απομονώνει και τι αυτό που μας συνδέει στις ανθρώπινες σχέσεις. Τι σημάνει να αγαπάς και να ερωτεύεσαι. Πως η μοναξιά και ο φόβος μπορούν να αλλάξουν την πιο σκληρή εκδοχή του εαυτού μας και να μας οδηγήσουν στην αγάπη και στην αποδοχή. Μέσα από αυτό το υπέροχο κείμενο μαζί με τον καλό μου φίλο Σωτήρη Τσαφούλια και τον θαυμάσιο κύριο Γιάννη Μπέζο ακουμπάμε τις Αινιγματικές Παραλλαγές και ταξιδεύουμε σε έναν κόσμο που ο χρόνος αλλά και ο άνθρωπος φτάνει στην πιο σημαντική στιγμή του μετά την γέννηση…στην αγάπη και στο ποσό δύσκολα αλλά γενναία την ανακαλύπτεις και την αποδέχεσαι πριν σε προσπεράσει ο χρόνος…»
Πυγμαλίων Δαδακαρίδης
Ο Γιάννης Μπέζος και ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης πρωταγωνιστούν στις «Αινιγματικές Παραλλαγές». Μια συνέντευξη που οδηγεί σε ένα σκληρό παιχνίδι της αλήθειας και παράλληλα φανερώνει έναν τρυφερό και ευαίσθητο κόσμο.
Ο Σωτήρης Τσαφούλιας συναντάει σκηνοθετικά τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη και μαζί έρχονται αντιμέτωποι μέσα από το έργο, με τον διχασμό, την απομόνωση, τις ανθρώπινες σχέσεις και τα αιώνια μυστήρια του έρωτα.

Σκηνοθεσία Δημήτρης Τάρλοου
Το Κουκλόσπιτο, η παράσταση που αγαπήθηκε από το κοινό και αναγνωρίστηκε από την κριτική τον περασμένο χειμώνα χαρίζοντάς μας μία ακόμη επιτυχία, επανέρχεται στο θέατρο Πορεία με εκτεταμένα ανανεωμένη διανομή.
Έργο του 1879 αλλά επίκαιρο ανά πάσα στιγμή, το Κουκλόσπιτο, που εξερράγη σαν βόμβα στην εποχή του, πραγματεύεται με τολμηρό τρόπο –ανάμεσα σε άλλα– την τραγική υποκρισία που μπορεί να διαποτίζει έναν γάμο, τα κίβδηλα ιδεώδη, τις συνέπειες της επιπολαιότητας (ακόμη και της αθώας), τα ζωτικά μας ψεύδη, την Αλήθεια που, όπως έχει πει ο Όσκαρ Ουάιλντ, «είναι σπάνια καθαρή και ποτέ απλή»…
Ο φαινομενικά τέλειος γάμος της Νόρας και του Χέλμερ καταρρέει όταν η αποκάλυψη ενός ψέματος θα άρει κάθε βεβαιότητα, θα φανερώσει την παντελή έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ τους, και θα αναδείξει τις πραγματικές διαστάσεις της σχέσης τους, οδηγώντας τους στο τέλος της αθωότητας. Η Νόρα αποκτά την οδυνηρή επίγνωση πως τα αγαθά και αγαπητικά κίνητρα δεν αρκούν για να βρει κατανόηση ούτε από τον Νόμο, αλλά ούτε και από τον σύζυγό της. Ποινικά κολάσιμες πράξεις, ωμοί εκβιασμοί, φόβοι, αγωνίες, αυτοκτονικές σκέψεις, εναλλάσσονται με την αγάπη, την ελπίδα, το φλερτ, τη χαρά, τα ιδεώδη της υποδειγματικής οικογένειας, της κοινωνικής ανόδου και της οικονομικής ευμάρειας – όλα αυτά μέχρι την τελική αναμέτρηση με την Αλήθεια, η οποία θα σαρώσει τα πάντα χωρίς οίκτο για κανέναν από τους δύο πρωταγωνιστές. Είναι αυτή η Αλήθεια που θα οδηγήσει τη Νόρα στην επείγουσα διατύπωση του αμλετικού αιτήματος για την αναζήτηση του Εγώ. Είναι αυτή η Αλήθεια που δυσκολεύεται να μεταδοθεί και να ακουμπήσει τον Άλλον – πολύ περισσότερο σήμερα, στα χρόνια της ακραίας διασύνδεσης…
Το έργο που διαχρονικά θεωρείται ένα φεμινιστικό μανιφέστο είναι πολλά περισσότερα από αυτό, αφού οι ήρωες που ο Ίψεν έπλασε περίπου ενάμιση αιώνα πριν, μοιάζουν να μην έχουν χάσει ούτε σταγόνα από τη ζωντάνια και τον επαναστατικό τους οίστρο, ενώ τα πάθη τους συνεχίζουν να συνταράζουν τους σημερινούς θεατές, μιας και σε αυτά αναγνωρίζουμε κάτι από τον εαυτό μας.

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΤΟ ΚΟΥΚΛΟΣΠΙΤΟ
Μετάφραση- Απόδοση - Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου
Συνεργάτις δραματουργός: Έρι Κύργια
Σκηνικά: Θάλεια Μέλισσα
Κοστούμια: Αλέξανδρος Γαρνάβος & Τζίνα Ηλιοπούλου
Πρωτότυπη μουσική: Κρυσταλία Θεοδώρου (CORNIZA)
Κίνηση: Εύη Οικονόμου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Κουτσοκώστα
Βοηθός σκηνογράφου: Νάντια Κασσάρα
Βοηθός φωτιστή: Ναυσικά Χριστοδουλάκου
Διερμηνέας Νοηματικής: Μυρτώ Γκανούρη
Σχεδιασμός κομμώσεων: Θωμάς Γαλαζούλας
Σχεδιασμός μακιγιάζ: Olga Faleichyk

ΝΤΕΡΜΠΕΝΤΕΡΙΣΣΑ
Κατερίνα Βρανά

ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ
Ο Γιάννης Μπέζος και ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης πρωταγωνιστούν στις «Αινιγματικές Παραλλαγές». Μια συνέντευξη που οδηγεί σε ένα σκληρό παιχνίδι της αλήθειας και παράλληλα φανερώνει έναν τρυφερό και ευαίσθητο κόσμο.
Ο Σωτήρης Τσαφούλιας συναντάει σκηνοθετικά τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη και μαζί έρχονται αντιμέτωποι μέσα από το έργο, με τον διχασμό, την απομόνωση, τις ανθρώπινες σχέσεις και τα αιώνια μυστήρια του έρωτα.

"Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΦΙΔΙΟΥ•REMIX".
«Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΦΙΔΙΟΥ•REMIX» σε παραγωγή της ΣΙΝΟ-ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΕΧΝΗΣ

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Επίσκεψη του ιδιοκτήτη του θεάτρου Αριστοτέλειον κ. Α. Γισγάκη στo "Παιδικό Χωριό SOS Φιλύρου"
Τα Χριστούγεννα όλα τ’ άστρα του ουρανού φωτίζουν κι από ένα παιδίΜ’ αυτή τη σκέψη ανεβήκαμε στο Παιδικό χωριό στο Φίλυρο και συναντήσαμε τον Γενικό Διευθυντή κύριο Ίσσαρη Λουκά. Ξεναγηθήκαμε ...