Aristoteleion

Δεν γίνεται να έχεις ονειρευτεί να αλλάξεις τον κόσμο και να μην έχεις ακούσει Βασίλη. Στην παράσταση ακούγονται περίπου 30 τραγούδια από όλη την διαδρομή του σπουδαίου τραγουδιστή και φυσικά, κομμάτια άλλων ερμηνευτών. Από τον δίσκο «Φοβάμαι», «Διαίρεση», «Χαιρετίσματα» στο 1993 και στην μελοποίηση των ποιημάτων του Τάσου Λειβαδίτη με το «Φυσάει» πάμε μετά στην «Θάλασσα στη σκάλα» των Θάνο Μικρούτσικου και φυσικά, Οδυσσέα Ιωάννου. Δεν έλειψε η «Μικρή πατρίδα» των Ανδρέου και Καρασούλου και η «Όμορφη πόλη» του Χατζιδάκι. Για τον Παπακωσταντίνου ότι και να πούμε δεν φτάνει.

Λίγο πριν το τρίτο κουδούνι, μας ενημερώνουν ότι κατά τη διάρκεια της παράστασης ακούγονται πυροβολισμοί και θόρυβοι εκρήξεων, κάτι τέτοιο όμως δεν αναφερόταν πουθενά και αναρωτιέμαι, εφόσον χρειάζεται να μας επιστήσουν την προσοχή, μήπως θα έπρεπε οι θεατές να το γνωρίζουν από πριν ώστε να πάρουν την απόφαση παρακολούθησης ή μη της παράστασης; Η παράσταση ξεκινάει και ο συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων Άντριου Γουάικ, θριαμβολογεί για την ολοκλήρωση του 22^ου μυθιστορήματός του με ήρωα τον Λόρδο Μέριντιου, έναν πολύ καλά εκπαιδευμένο αστυνομικό, ένα "σλουθ" όπως ονομάζουν οι βρετανοί τους ντετέκτιβ.

Η πρώτη παράσταση στην ιστορία του παγκόσμιου θεάτρου που θα απαντήσει -πρώτα ο Θεός- στο ερώτημα αν υπάρχει Θεός.
Είναι το χρήμα ο μόνος Θεός; Και αν ναι, σε ποιο νόμισμα;
Σας περιμένουμε όλες και όλους στο θέατρο Αριστοτελειον στη Θεσσαλονίκη
Πρώτα ο Θεός.

Η ουσία και το βάθος μιας παράστασης αξιολογούνται με βάση τι ωθεί έναν σκηνοθέτη στο ανέβασμά της. Αποφασιστικός παράγοντας είναι το κίνητρο και ακολουθούν κατά πόδας ο τρόπος και η μέθοδος. Στη θεατρική μεταφορά του λογοτεχνικού κειμένου "Το όνειρο ενός γελοίου" του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, το βασικό που απασχόλησε την Έφη Μπίρμπα ως σκηνοθέτρια και υπεύθυνη για τη διαμόρφωση του σκηνικού χώρου και τον Άρη Σερβετάλη ως ερμηνευτή είναι η αταλάντευτη υποστήριξη των ιδεών τους, να λύσουν με μια ποιητική προσέγγιση καθετί που θεωρούν οι ίδιοι αλλά και ο συγγραφέας ασυμφιλίωτο και παράδοξο με τη ζωή, όπως είναι η έλλειψη αγάπης, η μοναξιά, ο φόβος, το μίσος, ο πόλεμος, ο θάνατος…

Το κείμενο υπογράφει ο ποιητής Στρατής Πασχάλης. Η σκηνοθεσία και η χορογραφία και η μουσική επιμέλεια είναι της Σοφίας Σπυράτου. 
Τα μνημειακά σκηνικά και τα κοστούμια που θυμίζουν αντίγραφα από τοιχογραφίες έχει κάνει ο εξαιρετικός Μανόλης Παντελιδάκης
Η μουσική είναι ένα μείγμα παραδοσιακών και έντεχνων μουσικών από την Ελλάδα αλλά και όλο τον κόσμο.
Ηθοποιοί, εναέριοι ακροβάτες, τραγουδιστές, μουσικοί διαλεγμένοι από το πλούσιο δυναμικό της πόλης δίνουν σάρκα και οστά στο μύθο.