Νιζίνσκι – Η Προφητεία της Φωτιάς

«Ένας κόσμος χωρίς πόνο θα ήταν ένας κόσμος ηλιθίων»

Vaslav Nijinsky

Ο Δημήτρης Λάλος, με αφορμή το κείμενο του Χριστόφορου Χριστοφή «Νιζίνκι – Η Προφητεία της Φωτιάς» διερευνά το ανθρώπινο σώμα, που είναι για τον Νιζίνσκι, τον πιο διάσημο χορευτή του Δυτικού κόσμου, ταυτόχρονα το θέμα και το μέσον.

-Τι σημαίνει  «επιτελεστικό», δηλαδή performative, όρος που εισήχθη από τον Τζον Όστιν το 1955;
-Τι χρειάζεται ένα έργο τέχνης για να είναι παρουσιάσιμο;
-Πότε περάσαμε από το θεατρικό έργο, ως λογοτεχνικό είδος, στο θεατρικό έργο ως παραστάσιμο γεγονός; 

Είναι μερικά από τα ερωτήματα που διερευνά η παράσταση.

Η μεταφορά της αλήθειας επί σκηνής κάνει τα όρια της παράστασης και του επιτελεστικού (performance) να διευρυνθούν. Η σχέση κοινού-καλλιτέχνη επαναπροσδιορίζεται. Ο αισθητικός χαρακτήρας της παράστασης διαμορφώνεται από την ιδιότητά της ως γεγονός. Μας ανοίγονται καινούργιοι, άγνωστοι δρόμοι…